Lesmonemenoi Hellenes

Η λήθη μοιάζει με χωνευτήρι π' ανακατεύει τους σκελετούς και κανείς ποτέ δεν μπορεί να ξεχωρίσει το δικό του αγαπημένο πρόσωπο. Το ίδιο συμβαίνει και με την κοινωνία, το χωνευτήρι της οποίας είναι ο πανδαμάτωρ χρόνος. Τα "κάποτε" δεκάδες, ανακατεύονται με τα "σήμερα" και χάνονται έτσι προσωπικότητες που έλαμψαν στο παρελθόν, μα στο παρόν είναι πλέον λησμονημένες και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που αρκετές φορές τα βιογραφικά τους είναι ελλιπή ή ακόμη και στοιχειώδη.
Μερικές μονάχα, ενδεικτικό επιλεγμένες, από αυτές τις λησμονημένες προσωπικότητες του χθες παρουσιάζονται σε τούτο το πόνημα. Προσωπικότητες Ελλήνων όλου το κόσμου που διέπρεψαν η κάθε μία στο δικό της μετερίζι, μα σκεπάστηκαν σιγά-σιγά από την πατίνα των χρόνων που κύλησαν.
Και είναι αυτούς τους Έλληνες που αξίζει να θυμηθούμε, σκεπτόμενοι πάντοτε πως δεν είναι ο Οδυσσέας που νίκησε το χρόνο, αλλά ο Όμηρος..