ΤΑ Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ

"Αγαπημένη, βάλε το χέρι σου εκεί που κοιμάται ο χρόνος, τρύπωσε στη φωλιά του και ξύπνησέ τον. Σπρώξε τον, απείλησε, ζόρισέ τον, γρήγορα να κυλήσει, σε παρακαλώ. Όσο πιο αργά θα φεύγουν οι νύχτες δίχως τη μυρωδιά σου στο λαιμό μου, τόσο πιο βαθιά στη δυστυχία θα βυθίζομαι. Προσεύχομαι στο θεό σου να μας λυπηθεί και να καταλύσει τα σύνορα που μας κρατούν φυλακισμένους. Σ' αγαπώ, Σιμόν. Μέχρι να τελειώσει ο χρόνος.
Μη φοβάσαι, αγάπη μου. Θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου και η ιστορία μας θα ναι ένα βιβλίο γεμάτο στιγμές. Σταματημένες στιγμές του χρόνου, ακριβώς εκεί που μαθαίνει η αγάπη το ρόλο της. Ακριβώς εκεί που ο έρωτας δεν έχει επίλογο, ούτε πρόλογο· μόνο κυρίως θέμα. Κι εσύ είσαι το κυριότερό μου θέμα. Μη φοβάσαι, μοίρα μου. Είσαι μια ανεξίτηλη μελάνη που έχει ποτίσει κάθε χάρτινή μου φλέβα. Είσαι ένα σημείωμα, Τζέιμς, κι εγώ ο παραλήπτης του". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Δεν ξέρω αν έχουν γραφτεί πολλά κείμενα για τον έρωτα με τόση λογοτεχνική μαεστρία. Σίγουρα αυτές οι επιστολές είναι ένα εξαιρετικό δείγμα λογοτεχνικής γραφής". (Αλκυόνη Παπαδάκη)
"Η Νατάσσα Καραμανλή γράφει ως Τζέιμς και η Χαρά Χρυσάφη ως Σιμόν. Δύο ρόλοι, δύο φωνές, δύο συγγραφείς, ένα άρτιο αποτέλεσμα". (Διώνη Δημητριάδου, Κριτικός Βιβλίου)
"Πρωτότυπο μοναδικό πόνημα. Διαβάστε το με βουλιμία, με ανυπομονησία, με χειροκρότημα, με σπαραγμό κρυφό, με χτυποκάρδι (ακόμα) φανερό". (Δρ. Κωνσταντίνος Β. Μπούρας, Ποιητής-Κριτικός)
"Επιστολές, ψίθυροι που γιγαντώνονται μέσα από τις φλόγες ενός έρωτα τολμηρού, ενός έρωτα κινηματογραφικού και καθώς ξεφυλλίζεις τις σελίδες οι ψίθυροι γίνονται κραυγές και σε στοιχειώνουν! Άλλωστε ο έρωτας είναι για τους τρελούς. Amantes sunt amentes!"